ความเคลื่อนไหวของฉัน

เข้าใจในความคิดเห็นของอาจารย์ค่ะ และเมื่อก่อนก็เคยเห็นด้วยกับการประเมิน 360 องศา แต่ ณ บัด Now (แอบวัยรุ่น) ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไรแล้ว บ้างคน ก้อเห็นเราไกล ๆ ยังไม่รู้เลยว่าเราจะไปทำอะไร หรือ ต้องทำอะไร ก็อาจจะใส่เครื่องหมาย ? หรือหนักไปกว่านั้นก็ใส่เครื่องหมายลบ อ้าวเวลานี้คุณต้องอยู่ที่โต๊ะทำงานซิ หรืออื่นๆ อีกมากมายหรือที่หนักไปกว่านั้น เพราะแอบไม่ชอบหน้ากัน (ฮาๆๆ ขำไม่ออก)

และคนส่วนใหญ่ อาจารย์ว่าจะมีซักกี่คนที่มีความคิดเชิงบวก ??? ตลอดเวลา

คนบ้างคนเกือบจะร้องไห้เพราะเห็นผลการประเมินจากคนรอบข้างว่าไม่ดี ว่าแย่ บ้างทีการติติงที่มากเกินไป ก็อาจไม่ได้เป็นการติเพื่อก่อก็ได้

นุ้ยยังรักภาควิชานี้อยู่ ยังอยากให้การติที่ได้จากคนรอบข้าง เปลี่ยนเป็นการแนะนำ พี่สอนน้อง เพื่อนสอนเพื่อน

บ้านตะวันออก น่าจะเดินไปข้างหน้าได้ดีกว่านี้

คุณนุ้ย

นุ้ยไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นเช่นไร แต่ที่ได้เรียนรู้มา คนเราแต่ละคนมีบุคลิก การพูดจา การกระทำ เป็นเรื่องของแต่ละท่าน ของแต่ละบุคคล เราไม่ได้ไปเป็นเขาเลย ไม่ได้เรียนรู้การตัดสินใจเหมือนเขา แค่เขาทำ พูด ตัดสินใจ ไม่เหมือนเรา ก็ดูเหมือนคนอื่นไม่ดีแระแต่ถ้าเราอยากให้สิ่งแวดล้อมเราดี คนรอบข้างเราดี สิ่งหนึ่งคือ คุณอย่าพยายามหาข้อไม่ดีของคนอื่น หรือติดลบให้กับเขา โดยที่เจ้าตัวก็ไม่ได้รู้เลยว่าทำไรผิด มากกว่านั้น คือการพูดเรื่องที่ไม่ดีของคนอื่นต่อ โดยที่ไม่ได้รู้เลยว่าจริงหรือเท็จ หรือเขาเล่ามา อันนี้หนักเข้าไปอีก

แค่คุณลองมองหาข้อดีของคนนั้น ให้เจอสักข้อแล้วมองมัน ส่งเสริมในสิ่งที่เขาดี ให้เด่นขึ้น พยายามทำข้อด้อยให้เล็ก น่าจะเป็นการสร้างสรรค์ให้สังคมน่าอยู่ยิ่งขึ้น คร้าๆๆๆ

ขอบคุณสำหรับแง่คิดดีๆ ที่อาจารย์มี และได้พยายามทำให้กับภาควิชา

สิ่งหนึ่งที่ตัวเองได้เรียนรู้จากองค์กรหนึ่ง ผู้บริหารใหญ่ได้บอกแนวคิดว่า

"พี่ๆ ผู้บริหารได้ร่วมสร้างองค์กรที่เกิดจากความรัก ความช่วยเหลือ ความเป็นพี่เป็นน้อง

และได้บัญญัติเป็นกฎขององค์กรเช่น น้องต้องอิ่มก่อน เหมือนกฎของค่ายยังงัยก็ไม่รู้

และยกวาทะของ สตีฟ จ๊อฟ ว่าเขารักองค์กรที่เขาอยู่ และเขาถึงได้กลับมาที่นี้อีกครั้ง"

ทำให้ตัวเองได้เรียนรู้ว่าองค์กรใดที่สามารถทำให้คนรักในองค์กร องค์กรนั้นจะพัฒนาอย่างรวดเร็วเพราะทุกคนจะสามัคคี เ

พื่อจุดประสงค์เดียวกัน เพื่อองค์กรของเรา" อย่างไรก็ดีทุกอย่างอยู่ที่การวางรากฐานจากรุ่นสู่รุ่น

จากการสร้างวัฒนธรรมองค์กรร่วมกัน เชื่อว่าเมื่อคนรุ่นหลังเข้ามา เขาจะเรียนรู้และปรับตัวเข้าสู่วัฒนธรรมขององค์กรที่วางไว้แล้วได้

เป็นกำลังใจ ตัวใหญ่ๆๆค่ะ อาจารย์

ปล พี่ผู้บริหารที่กล่าวถึงเขาจบจากวิศวะมอ. เรา และเขาก็ได้สิ่งนี้จากการอยู่ในมหาวิทยาลัย น่าภูมิใจ