My Activities

@ ใยมะพร้าวน้องใยไหม เพลงเก่าจริงๆครับ

@ Jessada Rattanawut ก็น่าจะดีครับ ^^

กลอนบทนี้ยังใช้ได้ตลอดกาล

"อยุติธรรม โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์"

รัฐบอด ใบ้บื้อ ดื้อตาใส

มองไม่เห็น หัวใจ ของปัญหา

สร้างศัตรู เรื่อยไป ไม่นำพา

ไม่มีตา มาดู ศัตรูจริง

เพ่งแต่โทษ คนอื่น ยืนขาเดียว

ช่างกระไร ไหลเชี่ยว เป็นเกลียวกลิ้ง

โทษของตน ไม่เห็น เป็นปลักปลิง

กลับตั้งหิ้ง ยุติธรรม มาอำความ

ยุติธรรม ยกตั้ง ขึ้นบังหน้า

ยุติธรรม เป็นตรา ภูมิคุ้มห้าม

กฎหมู่ เป็นกฎหมาย ให้นิยาม

ผิดเป็นถูก ลุกลาม ส่ำสามานย์

เอาอำนาจ บาตรใหญ่ มาใช้วัด

เป็นบรรทัด ยุติธรรม พร่ำเพรียกขาน

แท้ก็คือ ยุติธรรม ของอันธพาล

กดกะบาล ประชาชน อยู่กล่นกอง

ยุติธรรม เท่าไร ก็ไม่จริง

ถ้าละทิ้ง ความเป็นธรรม ความถูกต้อง

เอาความแค้น เค้นคั้น เป็นคัลลอง

นี่คือฝี กลัดหนอง ของคนไทย !

เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ จ.๒๕/๑๑/๒๕๕๕

เป็นบันทึกที่ดีครับ อย่ากลัวที่จะคิดต่าง ;-)