น้ำขึ้นให้รีบตัก VS ช้า ช้า ได้พร้าเล่มงาม

เรื่องมีอยู่ว่าในคราวประชุมกรรมการ KM ของภาค ก็มีอาจารย์ท่านหนึ่งยกประเด็นการคิดคะแนนในการเขียนแชร์ประจำเดือนแห่งความรักว่าจะนับถึงวันไหน ซึ่งภาคก็ไม่ได้แจ้ง และเมื่อไปตรวจสอบก็พบว่าบุคลากรไม่น้อยที่สามารถเขียนแชร์ได้ครบตั้งแต่ต้นๆเดือน ซึ่งก็ได้คะแนนไป ซึ่งน่าสอดคล้องกับสำนวน น้ำขึ้นให้รีบตัก คือมีโอกาสไหนที่จะทำประโยชน์หรือทำความดีได้ก็ทำไปเลยไม่ต้องรอ ซึ่งเมื่อไปฟังพระอาจารย์ผาสุขเมื่อวานนี้ ก็มีตอนหนึ่งท่านก็พูดในทำนองเดียวกันเกี่ยวกับการภาวนา

ส่วนสำนวน ช้า ช้าได้พร้าเล่มงาม ซึ่งหลายคนอาจนำมาใช้เป็นข้ออ้างในการชะลอการทำงานก็ไม่น่าจะเข้าประเด็นของสำนวนได้เพราะความหมายมันต่างกัน ตัวอย่างที่จะกับสำนวนนี้น่าจะเช่น การทำงานได้ความระมัดระวัง รอบคอบ ใช้เวลานานหน่อย แต่ได้ผลถูกต้อง อีกประเด็นหนึ่งซึ่งตนเองไม่แน่ใจว่าจะใช้ได้หรือไม่คือ การรอรับคนเข้าทำงานเมื่อมีตำแหน่งว่าง ซึ่งในกรณีนี้เราควรต้องดูว่าคนที่สมัครแม้คุณสมบัติผ่านเกณฑ์ (มีประสบการณ์ ทำงานดี) แต่ทัศนคติไม่ดี เรามีความจำเป็นต้องรีบรับหรือไม่ ถ้าไม่เหลือแรงที่เราช่วยกันทำได้ รอได้ไหมเผื่อมีคนที่ดีกว่าพร้อมกว่า เราจะได้ไม่ต้องเสียดายในภายหลัง...(อาจเป็นข้อคิดหรือข้ออ้างสำหรับคนที่กำลังหาคู่ :) )   

ส่วนเรื่องของการ shop สินค้าลดราคา ขึ้นกับกำลังและเหตุผลของแต่ละคนนะว่าจะใช้ น้ำขึ้นให้รีบตัก  หรือ ช้า ช้าได้พร้าเล่มงาม