ความเห็น: 4
ใจ กาย และการป่ายปีนเขา...ลูกนั้น
เราต่างกำลังปีนป่ายภูเขา "ลูกนั้น" ด้วยกันทั้งสิ้น
หลายคนหมายปองยอดเขาเดียวกัน ขณะที่บางคนหมายปองยอดเขาที่ต่างออกไป ไม่เหมือนใคร
บางคนปีนขึ้น ขณะที่บางคนป่ายลง
บางคนปีนช้า บางคนแวะพัก ขณะที่บางคนเร่งความเร็ว
บางคนปีนคนเดียว ขณะที่หลายคนช่วยกันปีน
บางคนตั้งใจปีน ขณะที่บางคนจำใจ
บางคนเริ่มต้น ขณะที่บางคนอยู่บนยอดสูง
บางคนหมายปองยอดเขาสูง ขณะที่บางคนขอปีนแค่เนินดิน
บางคนปีนเขาสูงลูกแล้วลูกเล่า ขณะที่บางคนพอแล้วกับการปีนป่าย
เราต่างมียอดเขาในใจ ที่ใฝ่และัฝันจะไปให้ถึง...สักวัน
เรากำลังปีนไปใหน...ปีนไปเพื่ออะไร...หรือเพื่อใคร (กันนะ)
คงจะไม่ใช่วันนั้น วันที่กว่าจะตอบคำถามคาใจได้ วันที่ดอกไม้ริมทางเริ่มเหี่ยวเฉา วันที่ไม่เหลือ "เรา" ให้ชื่นชมอีกต่อไปแล้ว
แต่ก็คงยังดีกว่า วันที่แม้แต่คำถามดังกล่าวก็ยังมาไม่ถึง
ไม่เหลือแม้ใจ จะเหลือก็แต่ภูเขาลูกนั้น ไว้ให้กายไร้ใจไว้ป่ายปีน
บันทึกอื่นๆ
- เก่ากว่า « กลัวมั๊ยที่จะเขียน...ให้คนอื่นอ่าน
- ใหม่กว่า » ชื่อ [MBA - MM - MPhil - MSc - M...
ความเห็น
![]() |
อ่านบทความของอ.สุวัฒน์ แล้วก็เกิดคำถามในใจว่า แล้วบางคนที่ยืนมองยอดภูเขาละ แต่ไม่ยอมเดินสักที มัวแต่ฝัน แต่พอลงมือเดินแล้วเจอเสษกรวด หิน แก้ว กับท้อและบอกมันว่าพอแล้วเราปีนแค่นี้แหละ สุดท้ายก็ยืนพัก พอเห็นว่าคนอื่นกินน้ำอยู่บนยอดเขาก็อยากกินมั้ง (เพราะรสชาติและปริมาณน้ำที่ปลายเขากับยอดเขามันแตกต่างกันเหลือเกิน) อ.ว่าเขาน่าสงสารเพราะตัวเขาเองรึเปล่า นศ.มอ47
ต่างจิต ต่างใจ
ต่างกรรม ต่างวาระ
ต่างมุมมอง ต่างแนวคิด
นา นา จิต ตัง ครับ
ทุกคนล้วนแล้วแต่มีเรื่องที่น่าสงสาร (และน่ารักน่าชัง) ด้วยกันทั้งนั้นแหล่ะครับ...
ตอนแรกกำลังจะคิดว่าศิษย์คนไหนหนอเข้ามาทักทาย แต่พอเห็นว่าเขียนชื่อผมผิด ก็เลยไม่ต้องเดาเลยครับ :)
สวัสดีค่ะ
สายฝนก็มียอดเขาของสายฝนเหมือนกันค่ะอาจารย์
แต่ว่ายอดเขายอดนั้นมันมีอุปสรรค์มากมายทีเดียวค่ะ
ในฐานะที่สายฝนเป็นศิษย์ที่จบ MBA สายฝนก็จะคิดว่า "เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาศ"
สายฝน
24 มกราคม 2552 16:13
#40411
เราต่างมียอดเขาในใจ ที่ใฝ่และัฝันจะไปให้ถึง...สักวัน
เรากำลังปีนไปใหน...ปีนไปเพื่ออะไร...หรือเพื่อใคร (กันนะ)
@......ทุกคนต่างก็มีธงอยู่ในใจแล้วที่จะทำตามที่ใจฝัน แต่จะสมหวังหรือไม่ ก็ควรเตรียมใจไว้บ้าง.......@