ฝึกบทละครชีวิตตน

ละครเป็นบทบาทการแสดงให้คนได้ดู สื่อความหมาย ซาบซึ้ง ชื่นชอบ เกลียดชัง

ชีวิตทุกคนคือละคร ที่แสดงบทบาทตามสถานะ หน้าที่ ให้เป็นที่ชื่นชม ชื่นชอบ

บทชีวิตต่างบทละครตรงที่ บทละครมีคนเขียนบทกำหนดให้และสิ้นสุดบทบาทเมื่อจบละครนั้น

แต่บทชีวิตเป็นสิ่งที่แสดงจริงและติดตัวตลอดไป และเป็นบทบาทที่แต่ละคนกำหนดเอง

ทั้งบทละครกับบทชีวิตที่ผู้แสดงต้องการคือให้ใคร ๆ ชื่นชอบ ชื่นชม

ดังนั้น บทชีวิตจึงควรมีการฝึกฝนบทบาทให้เป็นที่ชื่นชม ชื่นชอบ

เนื่องจากบทชีวิตเป็นสิ่งที่กำหนดได้ด้วยตนเองที่เป็นบทบาทที่อยากให้ใคร ๆ ชื่นชม จึงต้องมีการตรวจสอบการแสดงบทบาทของตนดูว่า ที่ทำ ที่แสดงนั้นจะได้รับการชื่นชม ชื่นชอบหรือไม่ มีอะไรไม่ดี บกพร่อง เพื่อจะไปปรับแก้ ปรับปรุงให้เป็นบทบาทที่ดี

ที่สำคัญต้องดูในฐานะผู้ดูที่ดูคนอื่นว่า ดีหรือไม่ดี เพราะหากคิดแต่มุมตัวเองก็จะคิดว่าดี และมีปัญหาว่า ทำไมคนอื่นจึงไม่ชื่นชอบ ชื่นชมตน

บทชีวิตสำคัญกว่าบทละคร จึงควรต้องมีการฝึกฝนให้ดี หากต้องการให้ใคร ๆ ชื่นชอบว่าดี จะได้ไม่มีปัญหาในบทบาทตนเอง

บทชีวิตกำหนดได้เองและเปลี่ยนแปลงเองได้ อยู่ที่ว่าอยากเป็นอย่างไร