ความรู้ความเข้าใจคือศาสตร์ ความสามารถการใช้คือศิลป์

ความรู้คือการรู้สิ่งต่าง ๆ ที่พบ ที่เห็น ที่ฟัง ที่เรียนมา

ความเข้าใจคือการรู้เหตุ รู้ผล รู้ที่มาของความรู้

ความสามารถเป็นนำความรู้ความเข้าใจไปใช้ให้เป็นประโยชน์ได้จริงคือศิลป์ของการใช้ความรู้

คนจำนวนมากมีความรู้มากมาย เรียนดี มีปริญญาเกียรตินิยมในการเรียน เรียนสูง แต่ไม่สามารถสร้างความสำเร็จได้ดีในชีวิตเพราะขาดศิลป์ในการนำความรู้ไปใช้

อย่างคนมีความรู้ในเรื่องอาหาร มีสูตรอาหารดี ๆ แต่ไม่ประสบความสำเร็จในการทำอาหาร เพราะขาดความสามารถในการปรุงอาหารให้มีรสชาติดี กลมกล่อม มีความอร่อยเพราะขาดศิลป์ จังหวะการปรุง การทำ อาหารจึงไม่อร่อยถูกใจใคร ๆ

 ดังนั้น การมีชีวิตที่ดี มีความสำเร็จจึงต้องมีทั้งศาสตร์และศิลป์

ศิลป์คือการใช้ความรู้ให้ได้ดี ให้สวยงาม ให้มีประสิทธิภาพ ความเร็ว สะดวก ถูกใจใคร ๆ

มีความสามารถอยู่ร่วมกับคนอื่น ทั้งการทำงานของดี ๆ มีคุณภาพและคุณค่า

รู้และเข้าใจความต้องการของคนอื่นเพื่อการใช้ให้เหมาะสมพอดี ดีกว่า ดีขึ้น

รวมถึงรู้การทำงานร่วมกับคนอื่น มีศิลป์ในการใช้ความรู้ความสามารถให้เกิดผลเกิดค่าที่ดี มีความสุขร่วมกัน

รู้ผสมผสานจุดเด่นจุดด้อยให้เกิดค่าเป็นบวก เป็นดี มีความสุข

จะเห็นว่า ศิลป์นั้นใช้สร้างค่าได้ดีกว่า มีค่าสูงกว่า เพราะหากมีแต่ศาสตร์ ไม่มีศิลป์ ยากที่จะสร้างค่าได้ดี

แต่หากมีศิลป์ไม่มีศาสตร์ก็เหมือนขาดเครื่องมือ ขาดต้นทุนในการทำสิ่งต่าง ๆ จึงเรียนให้รู้ให้เข้าใจทั้งศาสตร์และศิลป์

คือเรียนทั้งความรู้ เรียนรู้การอยู่กับใคร ๆ รู้ความต้องการของใคร ๆ รู้สร้างรู้ทำสิ่งดี ๆ ให้ใคร ๆ และร่วมกับใคร ๆ

รู้การพัฒนาความสามารถและทักษะให้ทำได้พอดีและดีพอ และทำให้ดีขึ้นดีกว่าอย่างต่อเนื่อง

เพราะชีวิตที่ดีต้องมีศาสตร์และศิลป์ มีความรู้ เรียนรู้ รู้ใช้ความสามารถให้ดีมีค่าแก่ใคร ๆ คือของของคน ค่าของตนเอง