คือคุณครูผู้ให้ที่แท้จริง

     ตั้งแต่เขียนแชร์มา ผมรู้สึกว่าผมอยากเขียนเรื่องนี้มากที่สุด ผมได้ทราบข่าวการจากไปของท่านอาจารย์ (ผศ.) วรวิทย์ วณิชาภิชาติ จากเฟสบุ๊คของเครือข่ายชาวทรัพยา ม.อ.  แล้วรู้สึกใจหายเป็นที่สุด ผมยังจำเรื่องราวตอนทำงานกับท่านที่คณะทรัพยากรธรรมชาติได้เป็นอย่างดี ด้วยบุคลิกที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ใจดี ไม่ถือตัว คุยได้กับคนทุกระดับ จึงทำให้ท่านเป็นที่รักของทุกคน ตอนที่ผมทำงานที่คณะทรัพฯ ใหม่ๆ ได้ไปนั่งฟังบรรยายที่ท่านสอนนักศึกษาเป็นเวลา 1 ปี ก็เลยเข้าใจทันทีว่าทำไมนักศึกษาจึงปลื้มท่านมาก ผมไม่เคยเห็นท่านโกรธใครหรือใช้อารมณ์กับใคร ท่านมีเหตุมีผลและมีความเมตตากับลูกศิษย์เสมอ ตัวผมเองก็ได้รับความเมตตาจากท่านในหลายๆ เรื่อง ท่านเป็นเทรนเนอร์ที่ดีที่สุดของผม

     สำหรับพวกเราชาวสัตวศาสตร์ ม.อ. ถ้าพูดถึง “บิดาแห่งสัตว์ปีก” พวกเราจะรู้ทันทีว่าคือใคร ประโยคหนึ่งที่ผมประทับใจมาก คือ ท่านเคยได้กล่าวไว้ว่า “ความภาคภูมิใจจะเกิดขึ้นจากการทำงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริต” ซึ่งประโยคนี้เป็นประโยคที่ผมคงจะจดจำตลอดไป

     สุดท้ายนี้ผมอยากจะบอกถึงท่านว่าผมดีใจ ภาคภูมิใจ ปลื้มใจเป็นที่สุดที่ผมได้รู้จักท่าน เป็นเหมือนลูกศิษย์อีกคนของท่าน แต่รู้สึกเสียใจมากๆ ที่ท่านน่าจะอยู่ช่วยเหลือพวกเราอีกหน่อย  ผมตั้งใจว่าผมจะไปเคารพท่านเป็นครั้งสุดท้ายที่หาดใหญ่และผมจะต้องไปให้ถึง คุณงามความดีที่ท่านทำจะอยู่ในใจพวกเราตลอดไป และท่านจะเป็นไอดอลของผมตลอดกาล

ด้วยความเคารพอย่างสูงและอาลัยยิ่ง

ศิษย์มีครู