ความเห็น: 16
ฉันชื่อบุษบา (~หน่า นา หน่า น๊า~) [C]
เย้ เย้..วันนี้ป้าบุษสอบจบแล้ว..
ยังจำป้าบุษได้มั้ยคะ คนที่ตอนนั้นเขียนบทอภิปรายผลไม่ออกน่ะค่ะ แล้วก็เลยต้องใช้กระบวนการถอดความรู้ของตัวเองออกมาน่ะค่ะ (บันทึกนี้ค่ะ) วันนี้ป้าบุษสอบจบแล้วค่ะ เมื่อเช้านี้ ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีกับกระบวนการสอบเข้มข้น เพราะคณะกรรมการสอบมีคำถามดีๆ ที่ช่วยสร้างกระบวนการเรียนรู้รอบสุดท้ายให้กับป้าบุษก่อนจะจบไปเป็นมหาบัณฑิต ม.อ.ที่สมบูรณ์
วันนี้ก็เลยได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างค่ะ ท่านอาจารย์ รศ.ดร.รพีพรรณ สุวรรณณัฐโชติ เป็นประธานกรรมการสอบ ได้เรียนรู้สิ่งที่ดีจากอาจารย์ค่ะ คือทั้งๆ ที่อาจารย์ท่านเป็นผู้ใหญ่กว่า แต่ท่านก็ให้เกียรติและให้กำลังใจกับนักศึกษา และยังแถมเลยมาให้กำลังใจกับอาจารย์ที่ปรึกษาด้วย เช่นเดียวกับอาจารย์ประกอบ มณีโรจน์ ศึกษานิเทศก์ชำนาญการพิเศษ 9 (ขออภัยหากเรียกตำแหน่งท่านไม่ถูกต้อง) ซึ่งท่านก็บอกว่า มาช่วยตั้งคำถามให้นักศึกษาเกิดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของมหาบัณฑิต ในขณะที่ทั้งสองท่านเห็นว่ามีสิ่งใดที่จะปรับปรุงแม้เป็นเรื่องเล็กน้อยเพียงใด ท่านก็ไม่มองข้ามไป เพราะบอกว่าอยากให้วิทยานิพนธ์ออกมาอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด ดีจังเลย..
เมื่อสอบเสร็จ ตอนบ่ายซี่ซี่น้องๆ ก็มีรายงานความก้าวหน้าวิทยานิพนธ์กันด้วย พอเสร็จกระบวนการทั้งหมด เราก็มาสรุปการเรียนรู้กัน ให้ป้าบุษสะท้อนตัวเองด้วย ว่าวันนี้ที่ในการสอบ ทำได้ดีหรือยัง มีอะไรที่ยังต้องปรับปรุงบ้าง เพราะการเรียนรู้ไม่ได้สิ้นสุดลงเมื่อสอบวิทยานิพนธ์ผ่าน แต่เค้าควรเรียนรู้อย่างต่อเนื่องและปรับปรุงพัฒนาตนเองต่อไป และซี่ซี่น้องๆ ก็มานั่งมองและสะท้อนตัวเองด้วยเช่นกัน
ป้าบุษมีสิ่งหนึ่งที่อาจารย์ที่ปรึกษามองเห็นว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ ก็คือ ป้าบุษเคยมานั่งร้องไห้กับอาจารย์ว่าไม่อยากเข้าชุมชน เพราะคิดว่าตัวเองเป็นคนที่เข้ากับคนยาก และเคยขอร้องว่าจะไม่ทำวิทยานิพนธ์ที่เกี่ยวกับชุมชนได้มั้ย รวมทั้งป้าบุษสะท้อนว่าตัวเองไม่ค่อยชอบเข้าสังคมด้วย ไม่ใช่แค่เฉพาะกับชุมชนเท่านั้น (แฮ่ะๆ ดูเหมือนซี่ซี่ของ Kon1Kon มักมีอาการเดียวกันอยู่เรื่อยเลยนะคะ ^_^ คือมีเงื่อนไขโน้นนี้อยู่เรื่อยๆ) วันนั้นก็ได้นั่งคุยเปิดใจกันยาวอยู่ คือมันก็นานมาแล้วเหมือนกัน (ประมาณต้นปี 49 จำไม่ได้แล้วค่ะ ว่าให้กำลังใจอะไรไป แต่ดูเหมือนจะ counseling กันไปเกือบสามชั่วโมง) ในที่สุดป้าบุษก็พร้อมลุย
พอมาวันนี้ ป้าบุษก็เลยสะท้อนตัวเองว่า นิ่งขึ้นมาก มั่นใจในตัวเองขึ้นมาก ที่สำคัญคือป้าบุษไม่กลัวการเข้าชุมชนอีกต่อไปแล้ว แถมได้ผ่านการอยู่กับชุมชนที่ชัดเจนในเรื่องอุดมการณ์มาได้โดยชุมชนพอใจ (ชุมชนลำสินธุ์ จังหวัดพัทลุงค่ะ) นี่อาจจะเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่สำหรับ Kon1Kon รู้สึกภูมิใจกว่าการสอบวิทยานิพนธ์เสร็จ เพราะมันหมายถึงการที่ป้าบุษได้เอาชนะจุดอ่อนในตัวเองได้ นับว่าเป็นก้าวใหญ่ก้าวหนึ่งในชีวิตของเค้า..เป็นกระบวนการชีวิตที่สำคัญ..
เราก็หมดหน้าที่ในการให้คำปรึกษาวิทยานิพนธ์ไปอีกหนึ่งคน... แต่หน้าที่ของความเป็นครูคงไม่สิ้นสุดอยู่เพียงนี้ เพราะเราก็ยังคงเฝ้ามอง ลุ้น และพร้อมจะช่วยเหลือในก้าวต่อๆ ไปของชีวิตของเค้าอีก..
ดีใจด้วยนะจ๊ะ คุณบุษบา ศรีเทพ.. ป้าบุษของเรา
บันทึกอื่นๆ
- เก่ากว่า « พูดแล้วต้องทำ
ความเห็น
เย้ ๆๆๆดีใจกะป้าบุษ
ใช่ค่ะ การเอาชนะตัวเองได้ น่าภูมิใจที่ซู๊ดเลย
ว่าแล้วก็คิดถึงวิทยานิพนธ์ของตัวเอง
คิดแล้วอยากกราบทั้ง อ.ที่ปรึกษา และคุณป้า อีกครั้งที่ทำให้เด็กขี้ร้องเรียนจบมาได้
ขอบคุณค่ะ ทุกท่าน ที่แวะเข้ามาร่วมยินดีกับป้าบุษนะคะ..
- คนทำGIS แวะมาคนแรกเลยนะคะ..ขอบคุณมากค่ะ
- หนูณิช...ไอ้เด็กขี้ร้อง เป็นธรรมดาจ้ะ ส่วนใหญ่ก็ร้องกันทั้งนั้นแหละหนูณิช
- Cutie Garn ด.ญ.กานต์ ได้ข่าวว่าร้องไปหลายเพลงเหรอจ๊ะ??
- นู๋ตาล เอาใจช่วย นู๋ตาลให้ผ่านไปเร็วๆ นะจ๊ะ
- คนธรรมดา ขอบพระคุณมากค่ะ..(กราบงามๆ)
- ปุกปุย น้องปุยก็อุตส่าห์แวะมายินดีอีก..โปสการ์ดน่ารักมากจ้ะ..
- dankejung ขอบใจหลายๆ จ้า..
![]() |
สวัสดีค่ะ ป้าบุษขอรายงานตัวจ๊ะ และขอขอบคุณสำหรับทุกกำลังที่ให้มาตั้งแต่ครั้งที่เขียนอภิปรายไม่ออก จนกระทั้งครั้งนี้มาแสดงความยินดีกับ "บุษ" นะค่ะ ขอบคุณจากใจจริงงงงงงงงงงงง
และที่สำคัญมากที่สุดที่ทำให้ "บุษ" สอบวิทยานิพนธ์ และผ่านพ้นจากปัญหาต่าง ๆ มาโดยตลอด คือ อ. Kon1Kon ที่เป็น อ.ที่ปรึกษา ที่แสนดีและรับฟังปัญหาของซี่ ๆ ทุกคน (ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ)
- ตามมาเก็บความรู้สึกดีของครูค่ะ
- มารายงานตัวแล้วค่ะ
- ก่อนหน้าลาไปดูแลคุณแม่ป่วยต้องเข้าโรงพยาบาลหลายวัน
- ได้รับหนังสือแล้วขอบคุณมากเลย ได้ดูแลแม่และอ่านหนังสือที่มีคุณค่าไปด้วย พี่อาภรณ์ไปเชียงใหม่หอบหนังสือเล่มเดียวกันนี้ไปอ่านแก้เหงาด้วย (เดินทางคนเดียว)
คุณ saonui ป้าบุษของเราเอง
- จ้า...อาจารย์ก็ภูมิใจที่บุษสามารถผ่านอุปสรรคสำคัญมาได้หลายต่อหลายครั้ง แต่ตั้งใจจะทำงานต่างๆ ให้ดี ก็ขอให้พยายามรักษาคุณสมบัติที่ดีเหล่านี้ไว้ และนำไปใช้ทำประโยชน์ให้กับสังคมและคนรอบข้างต่อไปนะ
- ดีใจที่ได้เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของบุษจ้ะ..^_^
พี่ อัมพร
- พี่อัมพรเหนื่อยมั้ย??คุณแม่เป็นอย่างไรบ้างคะ
- ดีใจจังที่ชอบหนังสือนะคะ คิดว่าเป็นหนังสือที่ดีมากเล่มนึงคะ..อยากหนุนใจให้อ่านให้จบนะคะ..
- ขอบพระคุณค่ะ..^_^
- ขอบคุณมากค่ะ ตอนนี้แม่เดินได้แล้ว ก่อนหน้านี้เดินไม่ได้ต้องใช้ walker ช่วยค่ะ
- ตื่นเช้าต้องดูแลหาอาหารเช้า ทานยาก่อนมาทำงานทุกวัน ช่วงกลางวันให้น้องสาวและน้องสะใภ้รับงานต่อ ช่วงเย้นเลิกงานเป็นหน้าที่พี่ต่อค่ะ
- เหนื่อยหน่อย แต่ทำได้ค่ะ กะว่าหลังจากนี้ลูกชายพี่สอบเสร็จ จะได้ช่วยดูแลยายด้วยอีกแรงนะ
22 กุมภาพันธ์ 2551 16:58
#21719
ขอแสดงความยินดีกับมหาบัญฑิตด้วยครับ