อีกรอบความสำเร็จ ผลผลิตของ ม.อ.

สองสามวันมานี้กับ บรรยากาศความสุขสำเร็จ ความสมหวัง ในฐานะพ่อแม่ อาจารย์ ลูกศิษย์ ที่ส่งลูกหลานส่งนักศึกษาถึงฝั่ง ครูบาอาจารย์จะพูดว่า "ฉันแจวเรือส่งพวกเธอข้ามฝั่งได้สำเร็จอีกหนึ่งรอบ"  เห็นพวกเธอเป็นบัณฑิตอาจารย์ก็หายเหนื่อยไปอีกปี  เป็นวันแห่งความชื่นชมยินดีของชาว ม.อ.เวียนมาอีกรอบ รอบของการส่งผลผลิตออกสู่สังคมออกสู่ตลาดแรงงาน ไปเป็นกำลังพัฒนาประเทศชาติอีกแรง

ดิฉันวางแผนออกจากบ้านเช้ากว่าปกติเพราะบ้่านต้องผ่านหอประชุมเฉลิมพระเกียรติ ...สองวันมานี่เห็นถนนแล้วผิดหวังรถไม่ติดเลยที่หน้าศูนย์ประชุม...สงสัยเรามาเร็ว...แต่มาติดภายในมหาวิทยาลัยนี่หล่ะ ดิฉันขับรถวนเวียนหาที่จอด...รถมีจำนวนมาก...หาที่จอดไม่ได้มิได้ต้องเวียนออกไปนอกมหาวิทยาลัย และกลับเข้ามาใหม่อีกที  แต่ทว่า...มิได้หงุดหงิดแต่อย่างใดเพราะเตรียมใจไว้ก่อนแล้ว ปีละครั้งในวันที่ผลผลิตของเราสุขสดชื่น หายเหนื่อยจากการเรียนจบนับเป็นความสำเร็จอีกขั้นหนึ่งในชีวิต....... 

มหาวิทยาลัยย้ายพื้นที่มาทำพิธีพระราชทานปริญญาบัตร ออกมานอกบริเวณมหาวิทยาลัย  เริ่มใช้หอประชุมเฉลิมพระเกียรติเป็นปีที่ 2  ทำให้ความจอแจผ่อนคลายลง เราใช้รถขนนักศึกษาจากจุดรายงานตัวส่งเข้าศูนย์ประชุม ฯคงมีแต่ญาตมิตรและผู้มาร่วมแสดงความยินดีที่รอ รอกันอยู่ภายในมหาวิทยาลัย รอเวลาที่บุตรหลาน คนที่เรามาเชียร์ออกมาจากห้องประชุมอีกครั้งยามเย็น ค่ำ

วันแรกดิฉันได้ที่จอดรถหลังมหาวิทยาลัย...โน่น...หลังจากที่ต้อง..ขับวน...ออกนอกมหาวิทยาลัยแล้วเข้ามาใหม่ทิ้งไว้ที่ตลาดเกษตร แล้วก็เดินเอาคิดอะไรมาเรื่อยเปื่อย.....ระหว่างทาง ต้องขอแอมโมเนียหอมจากคุณพยาบาลที่เดินๆ อยู่ในบริเวณงาน (เมาผู้คน) ภาพความสดใส สดชื่น บรรยากาศความสำเร็จ ผลิบานทำให้เราพลอยอารมณ์ดีไปด้วย  ตกเย็นดิฉันกลัวรถติดเลยเผ่นไปที่รถโดยเร็วไม่คิดเรื่องอื่นแล้ว..มุ่งไปโรงเรียนลูกปรากฎว่า.."ผิดคิว"...วันนี้ดิฉันไม่ต้องรับลูก
เธอไปเรียนพิเศษกันหมดแล้ว...เอ้า! เพราะความกลัวทำให้เราไม่มีสติไม่มีคิวต้องรับลูกก็ดันขับไปได้ถึงโรงเรียน.....คราวหลังต้องตั้งสติก่อน สตาร์ท..อิ...อิ...

วันที่สอง ก็จอดที่เดิมโดยไม่เสี่ยงเข้ามาเรียกว่าคาดการได้จากวันแรกแล้ว

การวางแผนการเดินทางในวันพิเศษเช่นนี้เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อลดมลพิษ ลดการเป็นสภาวะแวดล้อมไม่ดีซึ่งกันและกัน ในวันเช่นนี้หากใครขับรถไม่มีวินัยสักคน นี่จะกระทบถึงกันหมดเลย เป็นอีก 2 วันที่ได้ฝึกความชำนาญในการขับรถเป็นอย่างดี

ภาพที่เห็นในงานรับปริญญาทุกปี
น้องๆ นักศึกษาของเราแต่งหน้าแต่งตัวเป็นสาวสวยกันหมดพร้อมที่จะเป็นผู้ใหญ่ ก้าวสู่การทำงานที่ต้องมีเหตุผลแบบผู้ใหญ่ มีงานการในความรับผิดชอบ
อีกสิ่งที่เห็นคุ้นตาในวันเช่นนี้คือ  "บัณฑิตกับรองเท้ากัด..."...มันต้องมีวิธีแก้ปัญหาซิแต่ทำไมมันกลายเป็นภาพที่พบเจอทุกปี ดูไม่งามเลย    อันที่จริง รองเท้าี่เราเตรียมใส่ให้มันเลิกกัดได้ก่อนการรับจริง...สงสัยต้องเสนอเป็น หนึ่งในกระบวนงานที่ต้องเตรียมในงานรับปริญญา...คือการซ้อมให้นักศึกษาใส่รองเท้าให้ชิน....

เขียนเล่าเพื่อ...ย้ำเตือนความรู้สึกดีๆอีกวันองการทำงานใน ม.อ. ในเดืือนกันยายน ของทุกปี ลืมไปปีนี้เรามีการถ่ายทอดผ่าน PSU-TV เป็นปีแรกด้วยค่ะ

ยินดีด้วยกับน้องๆทุกคนค่ะ
รอ link รูป