ความเห็น: 30
Blog tag - ความลับของรัตติยา
นึกว่าจะรอดซะแล้ว แต่ก็ทำใจไว้แล้วค่ะว่าต้องโดนแน่ ๆ ก่อนอื่นต้องขอบคุณ คุณเมตตามาก ๆ ค่ะ ที่กรุณาให้เกียรติดิฉัน เป็นหนึ่งใน 5 (เหมือนนางงามผ่านเข้ารอบสุดท้าย ยังไงไม่รู้)
จริง ๆ แล้ว เรื่องราวที่เป็นความลับของดิฉันนี้ เคยเผยแพร่ใน gotoknow แล้ว ถ้าจะเขียนเพิ่มอีก 5 ข้อ ก็เกรงว่าความลับที่ปกปิดไว้ จะถูกเปิดเผย เป็น 10 ข้อ (กลัวไม่มีใครคบค่ะ ฮาๆๆ) ก็ขอเป็นว่า จะขออนุญาตนำความลับเดิมนั้น กลับมาเผยแพร่ต่อชาว share.psu อีกครั้งนะคะ
อ้อ ท้ายบันทึกนี้มีข้อความติดไว้ว่า "เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรมีคนรู้ใจให้คำแนะนำ" ค่ะ
1. ด้วยความที่ถึงแม้ว่าจะเป็นผู้หญิง แต่ไม่มีนิสัย หรือความเป็นผู้หญิงสักนิดเดียว เช่น ไม่ชอบการแต่งตัว ไม่ชอบใส่ตุ้มหู ไม่ชอบดอกไม้ ไม่ชอบให้ใครมาบอกว่ารัก ไม่ชอบพูดคะ ขา กับคนรัก (เฉพาะกับคนรักเท่านั้นนะคะ) แต่เชื่อหรือไม่ค่ะว่า ขนาดเป็นคนที่มีนิสัยแบบนี้ แต่สมัยสาว ๆ หนะ มีหนุ่ม ๆ มาตอมกันเป็นฝูงเลยค่ะ
อั่นแน่ แสดงว่าต้องมีดีตรงอื่นแน่เลย
2. สมัยเรียนชั้นมัธยมต้น ด้วยความที่ไม่ชอบขี้หน้าอาจารย์ฝึกสอนพละ (เนื่องจากเขาไปเหล่เพื่อน แทนที่จะเหล่เรา อิอิ) พอถึงเวลาชั่วโมงเรียนก็เลยชวนเพื่อน ๆ ในห้องเรียนเอากางเกงพละไปแช่น้ำ เพื่อที่จะได้งดเรียนในคาบนั้น ปรากฎว่า เพื่อนทุกคนทำตามหมด ยกเว้นหัวหน้าห้อง หนำซ้ำยังไปฟ้องครูพละคนนั้นซะอีก ว่าดิฉันเป็นคนต้นคิด (ดู ๆ ทำกันได้)
ผลหรือค่ะ โดนตียกชั้นเลยค่ะ
3. ความลับอันนี้ สำคัญมากเลยนะคะ อย่าบอกน้องฟ้าลูกสาวคนเล็กของดิฉันนะคะ ว่า การที่ดิฉันตั้งครรภ์น้องฟ้านี้หนะ สาเหตุมาจาก ดิฉันนับวันผิดค่ะ ถึงจะนับวันผิดก็เถอะ แต่ขอบอกว่า ลูกสาวคนนี้ได้อย่างใจดิฉันมากเลยค่ะ
ข้อนี้ สาวคนไหนจะนำไปใช้ ก็ไม่ว่ากันนะคะ
4. ดิฉัน กับ สามี ไม่มีพิธีแต่งงาน เราอยู่ด้วยกันทันทีหลังจากที่ดิฉันเรียนจบปริญญาตรี และเมื่อดิฉันตั้งครรภ์ เราก็เลยตัดสินใจจดทะเบียนกันเฉย ๆ โดยความเห็นชอบของผู้ใหญ่ ถึงแม้เราจะไม่มีพิธีมงคลสมรส แต่จนถึงวันนี้ เรารักกันมาตั้งแต่ ปีพ.ศ. 30 จนถึงตอนนี้ ก็ปาเข้าไป 20 ปีแล้วค่ะ
ดังนั้น เวลาลูก ๆ ขอดูรูปแต่งงานคุณพ่อ คุณแม่ เราจึงไม่สามารถหามาให้ลูกดูได้
ความลับข้อสุดท้าย เป็นอะไรที่เป็นปมด้อยในใจมาตลอด นั่นคือ ดิฉันไม่เคยเห็นใบสูติบัตร หรือใบเกิดเลยค่ะ เนื่องจากคุณแม่แยกทางกับคุณพ่อ ตั้งแต่ตอนที่ดิฉันยังเล็ก ๆ แล้วดิฉันอยู่กับครอบครัวฝ่ายคุณพ่อ ตอนเล็ก ๆ ทุกครั้งที่จะทำอะไรแล้วต้องใช้สูติบัตรเป็นหลักฐาน ดิฉันก็มักจะให้เหตุผลทุกครั้งว่า "ลืมนำเอกสารมา" ซึ่งก็รอดตัวมาได้ทุกครั้ง แม้แต่จนถึงปัจจุบันนี้ ดิฉันก็ไม่เคยคิดที่จะไปค้นหลักฐานนี้จากทางอำเภอเลยค่ะ เพราะคิดว่าวัยปูนนี้แล้ว คงไม่มีใครขอดูสูติบัตรหร้อก
เป็นงัยค่ะ ความลับของดิฉัน หวังว่าคงจะพอทำให้เพื่อน ๆ รู้จักดิฉันเพิ่มขึ้นรึเปล่าค่ะ อิ อิ
อ้อ อีก 5 ท่านต่อไปนี้ คือผู้ที่อยากให้ท่านมาเล่าความลับค่ะ.....คือ
น้องIKKYU จากกองแผนงาน สำหรับคนนี้ อยากรู้ว่าจริง ๆ ว่า มีของดีอะไรซ่อนไว้ ถึงได้มีดวงนารีอุทาน ตลอดเวลา อิอิ
น้องสุริยา หนุ่มมาดเข้ม อารมณ์ดี จากคณะเภสัชศาสตร์)
nadee จากคณะวิทยาศาสตร์ สำหรับคนนี้อยากรู้มาก ๆ ว่าความลับที่จะนำมาเปิดเผยเนี่ย เป็นความลับของน้าดี หรือของ เจ้า Fly
หญิงลี่ สาวน้อยมหัสจรรย์แห่งเขตการศึกษาตรัง
และคนสุดท้าย น้องอุโย๊ะจัง (คนนี้คิดถึงสุด ๆ เลยค่ะทราบข่าวว่าที่หายหน้าไป เพราะงานรัดตัว)
บันทึกอื่นๆ
- เก่ากว่า « เชิญชวน download บทเพลงไว้อาลัย ...
- ใหม่กว่า » เมื่อดิฉันโดนโจรใจร้ายกระชากหัวใจ
ความเห็น
ตามมาอ่านความลับค่า
พี่แป๊ดขา รบกวนทำลิ้งที่อยู่ คนที่พี่ tag ด้วยนะคะ เผื่อบล็อกเกอร์หน้าใหม่ที่ไม่รู้จักคนที่เรา tag เค้าจะได้ตามไปอ่านถูกค่า
ขอบคุณล่วงหน้าก้าบบบบบ
แฮะ ๆ น้องแป้น
ไม่อยากบอกเลยว่า รีบเขียน รีบขึ้น เพราะกลัวว่าคนที่เราจะ tag โดนแย่งไปซะก่อน
เลยกะว่า จะมาปรับแก้ไขอีกรอบค่ะ
อิอิ
ขอบคุณมากครับ พี่แป๊ด ที่ให้เกียรติเป็นหนึ่งในห้าห้องหัวใจ คิคิ แล้วจะเอาเรื่องไหนดีละเนี๊ยะ
ชีวิตนี้ความลับเพียบ คิคิ โดยเฉพาะ "ลับลมคมใน"..... แต่ทำไมต้อง "ลับลม" ด้วยนะไม่เข้าใจเลย ส่วน "คมใน" นี่ก็อีก ทำไมคมใน งง คิคิ
ในที่สุดผมก้รู้จักพี่รัตติยามากขึ้นแล้ว ^0^ เกือบอ่านท้ายบันทึกนี้ไม่ได้เพราะพี่รัตติยาบอกว่า "เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรมีคนรู้ใจให้คำแนะนำ" เลยไปหาคนรู้ใจมาอ่านด้วย 5555
สวัสดีค่ะทุกท่าน
ไม่ได้หายไปไหนนะคะ แต่มัวแต่ไปล้วงความลับ เอ้ย ไม่ใช่ มัวแต่ไปอ่านความลับของแต่ละท่านอยู่ค่ะ เลยลืมดูแลบ้านตัวเอง
อิอิ
กลับมาแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณน้อง กะทิหนูดี
มิเป็นไรมิได้ค่ะ แสดงว่า เรามีคนที่ชื่นชอบตรงกัน
ว่าแต่ ทำอย่างไรถึงจะทั้ง 2 ท่านนั้น เผยความลับออกมาซะดี ๆ
อิอิ
ขอเห็นแย้งหน่อยนะครับที่ว่า "ความลับข้อสุดท้าย เป็นอะไรที่เป็นปมด้อยในใจมาตลอด"
ผมว่าน่าจะเป็นปมเด่นมากกว่า คิดดูสิครับ ว่าใครบ้างที่จะทำอย่างงั้นได้ คงไม่ใช่แค่โชคหรอกครับ คงเป็นความสามารถเฉพาะตัวมากกว่า ลองเล่าให้คนที่ยังไม่ทราบฟังสิครับ ไม่ร้อง "โอ้โห ทำได้ไงเนี้ย" ก็ให้มันรู้ไป
แวะมารอบสอง ทิ้งข้อความไว้หน่อยดีกว่า
อิๆๆๆ ไปล่ะ ประตู แห่งกาลเวลา เจ้าจงเปิดออก นะบัดนี้ แวีบบบบบบ
เราเอง 8-)
พี่ รัตติยา คะ ข้อ 4 นี้ สงวนลิขสิทธิ์รึป่าวคะ เผื่อจะทำตาม เพราะตอนนี้กลัวพิธีแต่งงานเอามากๆ
ตามมาสืบราชการลับของพี่ รัตติยา คะ
@^_^@ ขอให้โลกสงบสุข
สวัสดีค่ะ น้อง chutharat
ไอ้ที่ว่าได้ดั่งใจหนะ ส่วนใหญ่ ได้ดั่งใจในเรื่องไม่เป็นเรื่องของคุณแม่หนะคะ
อิอิ
สวัสดีค่ะ คุณ ICEY_TRM
ขอบคุณค่ะที่แวะเวียนมาทักทาย สำหรับเรื่องลูกนั้น ถ้าคราวนั้น ตัดสินใจผิดพลาด คงจะเสียใจไปตลอดชีวิตเลยค่ะ
(ฮั้นแน่ อย่าคิดมากหมายถึงรักคุณพ่อปุ๊เหมือนกัน นะค้า)
หนูอา ขา รออ่าน tag ของหนู๋อาอยู่นะคะ แล้วอย่าลืมกระซิบคนโต๊ะข้าง ๆ ให้เขียนได้แล้ว สาว ไม่สาว รออ่านอยู่
อิอิ
พี่ รัตติยา ครับ ผมเขียน blog tag เสร็จแล้วนะครับ ไปตามดูกันได้เลยครับ
http://share.psu.ac.th/blog/ptomstory/3970
ขอบคุณนะครับ ที่ให้เกียรตฺมาแฉ.... (เรื่องตัวเอง อิอิ )
18 มกราคม 2551 23:48
#13497
ความลับข้อ 3 คุณพี่รัตติยา อ่านแล้ว (แฮะๆๆ no comment ดีกว่า) แต่สงสัยว่าน้องฟ้าที่ว่าได้อย่างใจคุณแม่ไม่ทราบเรื่องไหนค่ะ อิอิ