อ่าน: 1050
ความเห็น: 2
ความเห็น: 2
ความมืด
เราออกเดินทางไปภูเก็ตตอน 2 ทุ่มของคืนวันศุกร์ที่ผ่านมา เป็นการเดินทางในยามค่ำคืนที่มืดมิด การเป็นผู้นั่งทำให้มีเวลาเพลิดเพลิน ชมธรรมชาติเป็นเงาตะคุ่มๆ ข้างทาง ทำให้เรียนรู้ทำความรู้จักกับความมืดได้ดีอีกระดับหนึ่ง
ถนนเส้นทางเข้าสู่ตรัง คด โค้ง วกวน เห็นแสงไฟลิบๆ ของรถที่สวนมา ต่างขับด้วยความเร็ว เพื่อเร่งรีบไปถึงที่หมายของแต่ละคน เส้นทางตรังสู่กระบี่ ถนนกำลังทำใหม่ เป็นทางเบี่ยงเล็กๆ ที่มืดมิด ทำให้คนขับต้องชะลอความเร็ว ความมืดที่เรามองไม่เห็น ทำให้คาดเดาไม่ได้ว่าถนนเบื้องหน้าเป็นเช่นไร ทำได้เพียงไม่ประมาทค่อยๆ คืบคลานไปเท่าที่แสงไฟหน้ารถจะส่องระยะถึง
การเดินทางในความมืดกว่า 6 ชั่วโมง ทำให้สนิทสนม คุ้นเคยกับความมืดมากขึ้น แค่มองไม่เห็นใช่จะน่ากลัว แต่เรามักจะกลัวอะไรที่มองไม่เห็น ทั้งที่เราต้องพบเจอกับความมืดทุกค่ำคืนมาชั่วชีวิตเรา เมื่อเริ่มตีสนิทกับความมืด เราเริ่มเห็นว่า เส้นกลางถนนสีขาว และเส้นขอบข้างทางคืนนี้เด่นชัด สว่าง กว่าตอนกลางวัน เป็นเส้นที่เป็นสัญญาณนำทางให้รถขับเคลื่อนทะยานไป ถนนบางช่วงพึ่งทำเสร็จใหม่ๆ ยังไม่มีเส้นตัดสีขาว ทำให้ขับรถยากขึ้น ด้วยไม่มีเส้นแบ่งถนน แสงไฟริบหรี่จากบ้านเรือนที่ขับผ่าน ชวนมองแล้วทำให้ใจล่องลอยในเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านเข้ามา
เป็นครั้งแรกที่รู้สึกเอ็นดู ความมืด จู่ๆ เรื่องราวของความมืด ก็ทำให้เราระเบิดเสียงหัวเราะด้วยความขบขัน เอ็นดู ทุกเรื่องราวที่ผ่านมา ล้วนเป็นบทเรียนที่ทำให้ใจเราเรียนรู้ที่จะอยู่กับทุกเรื่องราว ไม่ว่าจะมืดหรือสว่างอย่างมีความสุข เราพึ่งเข้าใจว่า ต้องไม่ปล่อยให้ความมืดมิดที่ไม่เคยมองเห็นตัวเอง มาทำลายความสุขของตัวเรา
คืนนี้พวกเราพักที่ หลับสบายเฮาส์ เป็นโรงแรมเล็กๆ สะอาด ราคาไม่แพง ห้องพักค่อนข้างทันสมัย ในเกาะภูเก็ต เป็นการเดินทางที่คุ้มค่า ทำให้เราเข้าใจในสิ่งที่ยังไม่เข้าใจ เข้าใจในสิ่งที่เคยทำให้ชะงัก ขอบคุณความมืด ขอบคุณด้วยหัวใจจริงๆ 555555
สร้าง: 21 กรกฎาคม 2559 17:46
แก้ไข: 22 กรกฎาคม 2559 07:45
[ แจ้งไม่เหมาะสม ]
บันทึกอื่นๆ
- เก่ากว่า « งูเห่าเข้าบ้าน
- ใหม่กว่า » ทะเลชุมพร
21 กรกฎาคม 2559 20:18
#105347
บันทึกน่ารัก ไม่แปลกใจที่แฟนๆติดตามกันล้นหลามนะคะ