Dietary fiber

ใยอาหาร (Dietary fiber)

ใยอาหาร (Dietary fiber) คือ ส่วนของพืชผักและผลไม้ ที่รับประทานได้แต่ไม่ถูกย่อยโดยน้ำย่อยในระบบย่อยอาหารของเรา แต่อาจถูกย่อยโดยจุลินทรีย์บางชนิดในลำไส้ใหญ่ สารที่จัดอยู่ในประเภทนี้ได้แก่ เซลลูโลส เฮมิเซลลูโลส เพกติน ลิกนิน สารทั้ง 4 ชนิดนี้ มีโครงสร้างของผนังพืช และยังมีสารที่รับประทานแล้วย่อยไม่ได้ชนิดอื่นจากพืชที่ไม่ใช่สารโครงสร้างของผนังเซลล์พืช ได้แก่ กัม(Gum) มิวซิเลจ(Mucilage) และอัลกอล โพลีแซคคาไรด์(Algal Polysaccharides)

กากใย (Crude) คือ ส่วนที่เหลือจากการนำอาหาร พืช ผัก และผลไม้ มาย่อยด้วยกรดและด่าง เมื่อวิเคราะห์ดูโครงสร้างทางเคมีจะพบว่ามี เซลลูโลส และลิกนิน เป็นส่วนใหญ่ อาจมีคาร์โบไฮเดรตชนิดอื่นอยู่บ้าง

ใยอาหาร แม้ไม่ใช่สารอาหารที่สำคัญในร่างกาย แต่พบว่าความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคใยอาหารกับการลดการเกิดโรคต่างๆ เช่น โรคท้องผูก ริดสีดวงทวาร ลำไส้โป่งพอง โรคมะเร็งลำไส้ โรคอ้วน โรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง และโรคหัวใจขาดเลือด

ประโยชน์ของ ใยอาหาร

• ใยอาหารสามารถจับตัวสารก่อมะเร็ง หรือทำให้สารก่อมะเร็งเจือจางลงได้
• ใยอาหารเปลื่ยนแปลงแบคทีเรียที่อาศัยอยู่ในลำไส้ใหญ่ และเปลี่ยนแปลงระบบเมตาบอลิซึมของสารก่อมะเร็ง
• ใยอาหารช่วยให้กรดในลำไส้สูงขึ้น ขัดขวางการเกิดกรดน้ำดี เป็นกระบวนการป้องกันการเกิดมะร็ง

แหล่งของใยอาหารจากธรรมชาติ พบได้ในพืชผัก และผลไม้ มีมากใน ละมุน กล้วย ธัญพืชต่างๆ โดยใยอาหารที่สำคัญมาจากถั่วเมล็ดแห้งต่างๆ เช่น ถั่วเขียว ถั่วลิสง ถั่วดำ ถั่วแดง ถั่วเหลือง งา รำข้าว

  ที่มา : www.greenclinic.in.th