การเงินและการพัฒนา

ผมเริ่มนับถอยหลังการหมดวาระการเป็นผู้อำนวยการศูนย์เครื่องมือวิทยาศาสตร์แล้วนะครับ แต่ก็ยังจะบันทึกไว้ต่อไป

หลายวันที่ผ่านมาก็มีเรื่องจะบันทึกอยู่หลายอยู่แต่ก็พ้นไปเสียหมด

เรื่องที่ผมคิดว่าผู้บริหารองค์กรต้องตระหนักให้มากคือเรื่องการเงินครับ

องค์กรนั้นมีค่าใช้จ่ายหลายทาง โดยการพัฒนาเป็นภารกิจที่ต้องกระทำและต้องการใช้จ่ายเงินจำนวนหนึ่ง หากไม่มีเงินก็จะไม่มีการพัฒนา ดังนั้นหากองค์กรได้มีเงินเพียงพอที่จะทำแต่งานประจำเท่านั้น ก็นับถอยหลังสู่ความล้าหลังได้เลย

การใช้จ่ายเงินก็ต้องมีความคล่องตัวอีกประการหนึ่งด้วย การเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับก็เป็นการปลด lock ความไม่คล่องตัวทางการเงินประการหนึ่ง เพราะเมื่อเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับแล้ว เงินที่ใช้ไม่หมดในปีงบประมาณนั้น ๆ ก็ยังเก็บไว้ใช้ต่อไปได้ รวมทั้งการจัดหาครุภัณฑ์ก็ขึ้นอยู่ในระดับมหาวิทยาลัยเท่านั้น

ผู้บริหารองค์กรต้องบริหารการเงินด้วยครับ มีเงินรายได้สะสมมากไปก็มิใช่จะดี เอาเงินรายได้สะสมไปลงทุนเพื่อหารายได้เพิ่มจะดีกว่า เพราะดอกเบี้ยที่ได้รับมีเพียงนิดเดียว SEC นั้นดำเนินการลงทุนซื้อครุภัณฑ์เพิ่มเพื่อให้บริการทดสอบในรายการใหม่หรือครุภัณฑ์ทดแทน (แต่ก็มีวงเงินที่จำกัดมาก) และงบส่วนหนึ่งก็ใช้ในการพัฒนาบุคคลและพัฒนาระบบเพื่อให้ทำงานได้มีประสิทธิภาพมากขึ้น หรือมี Productivity สูงขึ้น

การบริหารเงินขององค์กรก็คล้ายกับการบริหารเงินในครอบครัวละครับ ต้องให้ได้ดุล (balance) ระหว่างความต้องการที่หลากหลาย (ความหมายของ ดุล (balance) และ สมดุล (equilibrium) นั้นไม่เหมือนกันนะครับ)

ผม..เอง (แมวนับถอยหลัง)