เทนนิสเล่นด้วยเท้า

ชื่อบันทึกนี้เป็นคำพูดที่ผมมักบอกคนอื่น ๆ ว่า การเล่นเทนนิสให้ได้ดีนั้น "ต้องฝึกเท้าให้เคลื่อนตัวได้อย่างว่องไวก่อน"

ช่วงนี้ของผมนั้น เป็นช่วงที่ยากลำบาก เพราะต้องคุมอาหารการกินไม่ให้บริโภคมากเกินไป เนื่องจากน้ำหนักตัวที่พุ่งพรวดไปอย่างเห็นได้ชัด และส่งผลถึงการเคลื่อนไหวตัวในสนามเทนนิส จนสมาชิกให้ฉายาที่น่าภาคภูมิใจแก่ผมว่า "ไอ้รถถัง" ซึ่งเป็นฉายาของนักฟุตบอลระดับโลก "เกิร์ด มุลเลอร์" นักฟุตบอลยอดเยี่ยมของยุโรป ด้วยความที่ผมเคลื่อนตัวได้เชื่องช้าสุดประมาณ

ดังนั้น ช่วงนี้ของผมจึงต้องงดมื้อนอกเวลาเกือบเด็ดขาด (ที่ว่าเกือบเด็ดขาดคือมีการแอบกินมื้ออาหารว่างบ้าง) นอกจากมื้อหลัก 3 มื้อ ซึ่งต้องคุมมื้อเย็นมิให้มากเกินไปด้วย

การคุมอาหารนี้ ทำให้พบสัจธรรมอีกข้อว่า "แท้ที่จริงแล้วคนเราไม่ได้ต้องการอาหารมากมายเลย" เพราะขนาดผมลดอาหารลงมามากแล้ว น้ำหนักตัวก็ยังคงเดิม ดังนั้นที่ผมเคยประพฤติอยู่นั้น เป็นการบริโภคมากเกินไป ซึ่งจะสร้างความเสื่อมแก่ร่างกายแทนที่จะสร้างความแข็งแรง

ผมได้ความรู้มาใหม่ว่า ขณะนี้มีกติกาการเล่นเทนนิสสำหรับเด็กแล้ว จัดโดย ITF เรียกว่า Tennis 10s คือเหมาะสำหรับเด็กต่ำกว่า 10 ขวบ สนามแข่งเล็กกว่า และลูกบอลเบากว่าและช้ากว่า ซึ่งจะทำให้เด็กเล่นได้สนุกมากขึ้น และไม่ทำลายร่างกายมากเกินไป (เริ่ม 2012)

ในปัจจุบันมีการฝึกให้เด็กเล่นเทนนิสตั้งแต่อายุ 3 ขวบ ให้เดินเหวี่ยงไม้เทนนิสเล่น ซึ่งผมไม่รู้อย่างชัดเจนว่าเป็นผลเสียหรือผลดีกันแน่ เมื่อก่อนผมรู้ว่าต้องฝึกตั้งแต่ 5-6 ขวบ แต่ตอนนี้ลดลงไปอีกถึง 3 ขวบแล้ว และการแข่งขันก็มีตั้งแต่รู่น 8, 10, 12, 14, 16 ปี ว่ากันไปเรื่อย แต่ใช้สนามมาตรฐานและลูกเทนนิสมาตรฐาน ซึ่งสำหรับเด็ก 8 ขวบแล้วหนักเกินไป

การฝึกเทนนิสให้เด็กในปัจจุบันนี้ ผมก็เห็นครูฝึกให้เด็กเคลื่อนตัวตีลูกเทนนิส คือโยนลูกให้ตีห่างตัวออกไป เด็กจึงต้องวิ่งเข้าหาลูกเพื่อที่จะตีให้ได้ ซึ่งเป็นการฝึกที่ดี เพราะครูฝึกก็ไม่สนใจว่าเด็กจะตีลูกได้ถูกหรือตีได้ดีมากเพียงใด แต่ฝึกให้วิ่งหาลูกบอลเท่านั้น เพื่อสร้างความคุ้นเคย

อันนี้ต่างจากที่ผมเคยเห็นมาจากเมื่อก่อนว่า เมื่อก่อนเราจะฝึกให้วางท่าวางเท้าให้ตีได้อย่างถูกต้องก่อน โดยไม่ได้เน้นไปที่การเคลื่อนตัว ครูก็โยนลูกให้ถึงตัวให้ตีได้ง่าย ซึ่งผมคิดว่าเป็นการสอนที่ไม่ดีนัก เพราะเราจะตีเทนนิสไม่ได้ดีหากไม่สามารถพาตัวเองเข้าไปอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมที่สามารถตีได้โดยง่าย และเมื่อไม่อยู่ในตำแหน่งที่ดีเราก็จะเล่นได้ไม่ดี

ผมคิดถึงปรัชญาการดำรงชีวิตครับ เราต้องมีพื้นฐานการใช้ชีวิตที่ถูกต้องก่อน ซึ่งเราต้องรู้ว่าการจะประสบความสำเร็จในชีวิตหรือมีความสุขในชีวิตนั้น ต้องเริ่มต้นจากจุดใดก่อน เหมือนการเล่นเทนนิสต้องฝึกการเคลื่อนตัวด้วยเท้าให้ดีเสียก่อน โดยผมคิดว่าเราต้องสร้างใจหรือทัศนคติในการคิดให้ดีเป็นพื้นฐานก่อน

tennis 10s ก็เป็นตัวอย่างอีกประการที่การพัฒนาควรเริ่มอย่างเป็นขั้นเป็นตอน ไม่ควรก้าวข้ามขั้น เทนนิส 10 จะให้ความสนุกสนานแก่เด็กมากขึ้น สามารถสร้างสนามกีฬาได้ในร่ม เด็กไม่ต้องฝึกหนักเกินกำลัง เช่นวิ่งไกลมากเกินไป (ผมหวนไปคิดถึงระบบ TQA ซึ่งควรมีระบบที่อยู่ตรงกลางรองรับก่อน)

ในช่วงเดือนที่ผ่านมา ผมอ่านสตีฟ จ็อบส์จบไปแล้ว แล้วจะหาโอกาสบันทึกเรื่องที่เก็บตกได้จากการอ่านหนังสือเล่มนี้ครับ

นานาประเด็นที่อยู่ในบันทึกนี้ครับ การเปิดใจเรียนรู้ ก็เป็นพื้นฐานของการสร้างความสุขเช่นกัน

ผม..เอง