comment: 0
เหนื่อย
การเปลี่ยนแปลงทุกเรื่องราวมักเป็นของคู่กันกับชีวิตของคนเรา เปลี่ยนได้ทุก ๆ รูปแบบเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีกว่า เปลี่ยนไปในทิศทางที่พอจะไปกันได้ เปลี่ยนแบบพลิกฝามือ เปลี่ยนแบบค่อยเป็นค่อยไป
หรือ
- บางองค์กร เปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมองค์กร จนเสียศูนย์
- เปลี่ยนวิธีคิดแบบมีส่วนร่วม
- เปลี่ยนวิธีจนขาดความคล่องตัวในวิธีการดำเนินงานในกิจการหลักขององค์กร
บางสิ่ง บางอย่างเปลี่ยนจนติดกับดักของตัวเองก็มีให้เห็นกันบ่อย ๆ
จนบางครั้งผู้ที่เก่งทำ"ปฎิบัติ"ที่ลงมือทำมากับมือมักพูดไว้ว่า"ทฤษฎีกับปฎิบัติมันไม่เหมือนกันเสียเลยทีเดียว"
หากว่าตัวเราจะต้องอยู่ในสภาวะดังกล่าว ได้แค่มอง และก็ปลงกับการเปลี่ยนแปลงวางตัวให้อยู่ในสมาธิ มองการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวด้วยใจสงบ ทำงานในหน้าที่ให้เต็มกำลังเท่าที่เราจะทำได้ หากยังคงจำปณิธานของพระบิดาที่ดำรัสไว้ว่า
"ขอให้ถือประโยชน์ส่วนตนเป็นที่สอง ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์เป็นกิจที่หนึ่ง ลาภทรัพย์และเกียรติยศจะตกแก่ตัวท่านเอง ถ้าท่านทรงธรรมะแห่งอาชีพไว้ให้บริสุทธิ์"
ที่นำบอกกล่าวเล่าความไม่อยากให้ทุก ๆ ท่านเสียกำลังใจ เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลง เพราะทุกการเปลี่ยนแปลงที่มีทั้งดี และไม่ดี เลือกแต่สิ่งดี ๆ มองข้ามสิ่งไม่ดีไป กับทำตัวตามแบบสบาย ๆ ปล่อยวันเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์
เพียงแต่
- สิ่งสำคัญอื่นใดที่เรายังหยุดอยู่นิ่งไม่ได้
Other Posts By This Blogger
- Older « คิดถึง ธรรมชาติ เมื่อวันเวลาผ่านไป
- Newer » หลงทิศ
Comment on this Post